Absolwent gimnazjum w Wadowicach w 1913 roku.
W tym samym roku uczestniczył w ćwiczeniach choczeńskiej Sokolej Drużyny Polowej. Po wybuchu I wojny światowej żołnierz
armii austriackiej (kapral 56 pułku piechoty). Ranny
w ręce przebywał w szpitalu w Wiedniu.
W 1916 roku został awansowany przez cesarza na stopień podporucznika. Od 1919 roku w wojsku polskim w stopniu porucznika, najpierw jako oficer placu w Wadowicach, a potem w Wydziale Pośrednictwa Pracy dla Inwalidów Wojennych w Warszawie. W 1928 roku kapitan Korpusu Oficerów Administracji- Dział Kontroli Administracyjnej. Od 1932 roku zatrudniony w Ministerstwie Spraw Wojskowych w Warszawie w stopniu majora. Członek Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie (1933). W 1937 i 1938 roku w patronacie IV Gimnazjum im. Mickiewicza w Warszawie, jako sekretarz zarządu.
W czasie II wojny światowej znalazł się w Rumunii, gdzie został internowany w Calimanesti. Po wydaniu Niemcom trafił do obozu jenieckiego w Dorsten, a następnie w Doessel koło Warburga.
W 1916 roku został awansowany przez cesarza na stopień podporucznika. Od 1919 roku w wojsku polskim w stopniu porucznika, najpierw jako oficer placu w Wadowicach, a potem w Wydziale Pośrednictwa Pracy dla Inwalidów Wojennych w Warszawie. W 1928 roku kapitan Korpusu Oficerów Administracji- Dział Kontroli Administracyjnej. Od 1932 roku zatrudniony w Ministerstwie Spraw Wojskowych w Warszawie w stopniu majora. Członek Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie (1933). W 1937 i 1938 roku w patronacie IV Gimnazjum im. Mickiewicza w Warszawie, jako sekretarz zarządu.
W czasie II wojny światowej znalazł się w Rumunii, gdzie został internowany w Calimanesti. Po wydaniu Niemcom trafił do obozu jenieckiego w Dorsten, a następnie w Doessel koło Warburga.
Po
II wojnie światowej pracował jako główny księgowy w Niedonickich Zakładach
Celulozy koło Tarnowa. Po przejściu na emeryturę działacz Frontu Jedności
Narodu w Tarnowie.
Pochowany
na cmentarzu w Tychach.
Odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem za
Wojnę 1919/1920, Medalem 10-lecia.
Syn Józefa i Marii z domu Malata, żonaty z Heleną Krzysztoforską z Wadowic,
z którą miał dwóch synów. Jeden z nich- Zbigniew Widlarz zginął w Powstaniu
Warszawskim.
Lista choczeńskich oficerów - LINK
http://www.1944.pl/historia/powstancze-biogramy/Halina_Bielenin
OdpowiedzUsuńhttp://img.iap.pl/s/125/201173/Edytor/File/polanin/Polanin_Nr_2_2008.pdf
OdpowiedzUsuństr 8
Halina była żoną Jerzego Jóźwiaka:
OdpowiedzUsuńhttp://wyborcza.pl/1,101763,6956916,Jak_doszlo_do_powolania_rzadu_Mazowieckiego.html