Choczeńskie korzenie reprezentanta Polski w piłce nożnej

 W 1983 roku w trzech meczach reprezentacji Polski w piłce nożnej wystąpił jasnowłosy pomocnik Pogoni Szczecin Adam Kensy. Wszystkie te trzy spotkania- dwukrotnie z zespołem Związku Radzieckiego i raz z Portugalią odbywały się w ramach eliminacji do turnieju Euro 84, gdy trenerem naszej reprezentacji był Antoni Piechniczek.

Źródło- transfermarkt

Adam Kensy był związany z klubem Pogoń Szczecin przez większość swojej kariery piłkarskiej. W barwach Pogoni rozegrał 334 pierwszoligowe mecze, w których strzelił 35 bramek. W 1983 roku został wybrany najpopularniejszym sportowcem ziemi szczecińskiej w plebiscycie "Kuriera Szczecińskiego". Pochodził jednak spod Bydgoszczy, urodził się w 1956 roku w Białośliwiu, a jego pierwszym klubem piłkarskim byli Czarni Nakło. W czasie służby wojskowej reprezentował Zawiszę Bydgoszcz, a w wieku 30 lat wyjechał do Austrii, gdzie kontynuował karierę w zespole LASK Linz. Ostatecznie karierę piłkarską zakończył w 1990 roku, po czym został tymczasowym trenerem drużyny LASK. Pracę jako trener piłkarski w Austrii kontynuuje do dziś, od 2020 jest trenerem zespołu SC Marchtrenk.

Adam Feliks Kensy, choć urodzony na ziemi bydgoskiej, posiada choczeńskie korzenie ze strony swojej matki Janiny z domu Wronka. Jej ojciec Jan Wronka, czyli dziadek piłkarza, urodził się w Choczni w 1894 roku. Dziesięć lat wcześniej związek małżeński w Choczni zawarli: Bartłomiej Wronka, pradziadek Adama Kensego i Marianna z domu Michalik (1857-1927). Z kolei wśród choczeńskich przodków tejże Marianny występowały takie nazwiska, jak: Pindel, Drapa, Szczur, Twaróg, czy Wcisło.

Na choczeńskim cmentarzu znajduje się nagrobek Wiktorii Ruła z domu Wronka, siostry Jana Wronki (dziadka piłkarza), a potomkowie innej jego siostry (Stefanii) wymienieni są w spisie wyborców z 1973 roku (nazwisko Okruta). Najbardziej znanym przedstawicielem rodziny Wronków z Choczni był Stefan Wronka (1885-1970), który w czasie II wojny światowej jako żołnierz Batalionów Chłopskich ps. "Żubr" niósł pomoc więźniom Auschwitz. Po wojnie mieszkał w Bulowicach i zajmował się rolnictwem, pszczelarstwem oraz działalnością społeczną.