Współczesne nazwiska choczeńskie sprzed XVIII wieku

Niektóre ze współcześnie używanych w Choczni nazwisk (lub używanych do niedawna) były noszone we wsi już przed początkiem XVIII wieku.

Do takich nazwisk należą:

• Balon (pierwsza wzmianka w 1656 roku w metrykach chrztów)
• Bryndza (pierwsza wzmianka w 1698 roku w spisach płatników podatku kościelnego- w obrębie parafii, ale w Kaczynie, to nazwisko pojawia się w 1652 roku w metrykach małżeństw)
• Burzej (pierwsza wzmianka w 1537 roku wśród płatników podatku rogowego)
• Bylica (pierwsza wzmianka w 1681 roku w metrykach małżeństw)
• Cap/Czapik (pierwsza wzmianka w 1654 roku w metrykach małżeństw)
• Drapa (pierwsza wzmianka w 1696 roku w metrykach chrztów)
• Dziadek (pierwsza wzmianka w 1537 roku wśród płatników podatku rogowego)
• Garżel (pierwsza wzmianka w 1652 roku w metrykach małżeństw)
• Gazda (pierwsza wzmianka w 1663 roku w spisach płatników podatku kościelnego)
• Graboń (pierwsza wzmianka w 1690 roku w metrykach chrztów)
• Guzdek (pierwsza wzmianka w 1589 roku w księgach gromadzkich)
• Gzela (pierwsza wzmianka w 1680 roku w metrykach chrztów)
• Kręcioch (pierwsza wzmianka w 1657 roku w metrykach chrztów)
• Koman (pierwsza wzmianka w 1547 roku w dokumentach miasta Bochni)
• Malata (pierwsza wzmianka w 1651 roku w metrykach małżeństw)
• Nowak (pierwsza wzmianka w 1684 roku w metrykach małżeństw)
• Piątek (pierwsza wzmianka w 1695 roku w metrykach chrztów)
• Pietruszka (pierwsza wzmianka w 1670 roku w spisach płatników podatku kościelnego)
• Pindel (pierwsza wzmianka w 1658 roku w metrykach chrztów)
• Płonka (pierwsza wzmianka w 1677 roku w metrykach małżeństw)
• Ramenda (pierwsza wzmianka w 1630 roku w księgach gromadzkich)
• Ruła (pierwsza wzmianka w 1661 roku w metrykach chrztów i małżeństw)
• Strzeżoń (pierwsza wzmianka w 1673 roku w metrykach zgonów)
• Styła (pierwsza wzmianka w 1654 roku w metrykach małżeństw)
• Szymonek (pierwsza wzmianka w 1630 roku w księgach gromadzkich)
• Szczur (pierwsza wzmianka w 1582 roku w nadaniach królewskich)
• Świętek (pierwsza wzmianka w 1537 roku wśród płatników podatku rogowego)
• Twaróg (pierwsza wzmianka w 1658 roku w metrykach chrztów)
• Wątroba (pierwsza wzmianka w 1655 roku w metrykach chrztów)
• Wcisło (pierwsza wzmianka w 1656 roku w metrykach chrztów i małżeństw)
• Wider (pierwsza wzmianka w 1667 roku w spisach płatników podatku kościelnego)
• Woźniak (pierwsza wzmianka w 1670 roku w metrykach chrztów)
• Wójcik (pierwsza wzmianka w 1652 roku w metrykach małżeństw)
• Zając (pierwsza wzmianka w 1659 roku w metrykach chrztów)
• Żak (pierwsza wzmianka w 1655 roku w metrykach chrztów)

Uwagi do zestawienia:

1. Nazwiska zapisano w ich postaci występującej współcześnie.
2. Ujęto tylko te nazwiska, które zachowały ciągłość używania w Choczni. Stąd brak w zestawieniu takich nazwisk, jak: Banaś, Bednarz, Cholewa, Cieciak, Dudzik, Kieznar, Koim, Krawczyk, Król, Kulig, Madej, Matejko, Niemiec, Pawlik, Paździor, Piegza, Rokowski, Wilk, Wróbel i Żurek, występujących przed XVIII wiekiem i współcześnie, ale nie w całym okresie czasu pomiędzy końcem XVII wieku i współczesnością.
3. Nazwiska: Homel (odnotowane po raz pierwszy w Choczni w 1668 roku i w 1655 roku w Kaczynie) oraz Sordyl (pierwsza wzmianka w 1655 roku w Choczni i Kaczynie) do czasów współczesnych zachowały ciągłość jedynie w drugiej z tych miejscowości.
4. Nazwisko Góralczyk, notowane sporadycznie w Kaczynie od 1662 roku, w Choczni pojawiło się dopiero w połowie XVIII wieku i przetrwało tu do czasów współczesnych. 
5. Osobny przypadek stanowi popularne w Choczni nazwisko Widlarz, które w tej postaci pojawiło się w Choczni po raz pierwszy w 1714 roku (stąd jego brak w zestawieniu). Ale przodkowie współczesnych Widlarzy nazywali się wcześniej zupełnie inaczej i pod tym innym nazwiskiem (nazwiskami) są notowani w dokumentach historycznych w Choczni już w 1537 roku.
6. Podane daty pierwszego wystąpienia danego nazwiska różnią się w większości przypadków od tych, które podaje Ewa Widlarz w "Słowniku nazwisk mieszkańców parafii Chocznia". Wynika to z innego zakresu dokumentów historycznych, poddanych przeze mnie analizie i reinterpretacji tych zapisów w metrykach kościelnych (często słabo czytelnych), na których opierała się pani Ewa Widlarz.