22 maja 1886
roku w Choczni przyszedł na świat Antoni Łopata, syn Michała i Franciszki z Woźniaków.
W wieku niespełna
21 lat tenże Antoni, wówczas czeladnik szewski, postanowił wyjechać w
poszukiwaniu pracy za ocean. 15 lutego 1907 na statku „Main” dotarł z Bremy do
Nowego Jorku, a następnie osiadł w Detroit. Jeszcze przed pierwszą wojną
światową Antoni poślubił o dziesięć lat młodszą Agnieszkę Suchan, pochodzącą z
Kaszowa pod Krakowem.
Gdy 1918 roku
Antoni stawał do amerykańskiego poboru w czasie I wojny światowej, był już ojcem
Wandy (ur. 1914) i Kazimierza (ur. 1916). Pracował wtedy jako robotnik w suchym
doku przy budowie statków. Później imał się różnych zajęć, był zatrudniony
między innymi jako robotnik w odlewni i w zakładach chemicznych.
Od 27
listopada 1922 roku Antoni Łopata posiadał amerykańskie obywatelstwo. Zamieszkiwał
z rodziną w Delray na obrzeżach Detroit, gdzie urodziły się kolejne jego
dzieci:
Czesław/Chester
(1919), Bronisława/Bernice (1922) i najmłodszy Stanisław Edward/Stanley (12.09.1925).
Na zdjęciu
wykonanym pod koniec lat 20-stych Stanisław zwany „Babe” był zdecydowanie
najniższy z całej rodziny i nic nie zdradzało, że wyrośnie na dorodnego
mężczyznę.
 |
| Od lewej: Bronisława/Bernice, Wanda/Wendy, Agnieszka, Antoni, Czesław/Chester i Kazimierz Stanisław "Babe" stoi przed matką obok ojca |
Przezwisko „Babe”
ciągnęło się za nim aż do szkoły średniej (Southwestern
High School), którą ukończył w 1943 roku. Wkrótce
później młody Stanley stanął do amerykańskiego poboru i wraz z amerykańską 14 Dywizją
Pancerną trafił w 1944 roku do południowej Francji
Za swoją
dwuletnią służbę został odznaczony Brązową Gwiazdą (Bronze Star Medal) i
Purpurowym Sercem (Purple Heart Medal).
Po wojnie mierzący
188 cm wzrostu i ważący 95 kg Stanley postanowił spróbować swoich sił w sporcie, który uprawiał z dużym powodzeniem w szkole średniej, a konkretnie w popularnej
w USA grze w baseball.
W latach
1946-48 grywał w niższych klasach rozgrywkowych, ale swoimi dokonaniami szybko
zwrócił uwagę trenerów ligi zawodowej.
19 września
1948 roku rozegrał swój pierwszy mecz w barwach Philadelphia Phillies, a 6
lutego 1949 roku podpisał z tym zespołem pierwszy zawodowy kontrakt, co było
początkiem jego obfitującej w sukcesy kariery sportowej.
Jako zawodnik Major League Baseball (najwyższej
ligi) rozegrał w ciągu
13 lat profesjonalnej kariery (1948-1960) 853 spotkania w klubach: Philadelphia
Phillies and Milwaukee
Braves. Dwukrotnie
wystąpił w Meczach
Gwiazd Ligi w latach 1953 i 1957.
Za osiągnięcia
sportowe został w 1988 przyjęty do Pennsylvania Sports Hall of Fame, a dziewięć
lat później do Polsko-Amerykańskiej
Narodowej Galerii Sław Sportu.
Jego rola na boisku polegała głównie na
próbach złapania piłki odbitej kijem przez zawodnika drużyny przeciwnej. Jeżeli
mu się to udało, to biegnący po odbiciu piłki przeciwnik musiał zatrzymać się w
najbliższej bazie i nie zdobywał punktów za zaliczenie wszystkich czterech baz.
Stąd określenie takiej funkcji jako łapacz
(po angielsku catcher). W połowie lat 50-tych XX wieku Stanley Lopata był
najlepszym łapaczem w lidze. Jako ciekawostkę można podać fakt, że Lopata był pierwszym w historii
profesjonalnej ligi łapaczem, który nosił okulary.
Dorobił się
także nowego przezwiska- w czasie swojej sportowej kariery był określany jako „Big
Stash” (Wielki Staś).
Po zakończeniu profesjonalnej kariery
baseballowej Lopata zarabiał na utrzymanie w stalowni w Dearborn w stanie
Michigan, a następnie wrócił do Filadelfii, aby pracować dla IBM. Później
pracował dla firmy JDM Materials, przechodząc na emeryturę jako wiceprezes ds.
sprzedaży (1986).
Od 1947 roku Stanley Lopata był szczęśliwym
mężem Elizabeth z domu Kulczyk, swojej sąsiadki z Detroit, z którą doczekał się
siedmiorga dzieci, noszących imiona: Anthony, Gregory, Joann, Mary Teresa,
Carol Lynn, Thomas i Matthew.
Na emeryturze przeprowadził się z żoną do
Mesa w Arizonie. Hobbystycznie grywał w golfa i rzeźbił w drewnie.
Zmarł na serce 15 czerwca 2013 roku w wieku
87 lat w szpitalu w Filadelfii.
Oprócz siedmiu dzieci pozostawił 16 wnuków i
8 prawnuków.
 |
| Na kolekcjonerskich kartach |
Jego pochodzący z Choczni ojciec Antoni zmarł
w 1968 roku.
Ciekawą postacią była również siostra Stanleya-
Bronisława.
W 1946 roku wstąpiła do zakonu felicjanek i
przyjęła imię Mary Harold. Ukończyła studia na uniwersytecie Marquette,
uzyskując tytuł licencjata, a następnie magistra.
Od 1970 roku przez trzy lata
pracowała w Rzymie, jako sekretarz Świętej Roty Rzymskiej i jako wolontariusz
dla watykańskiego Sekretariatu Stanu.
W 1976 i 1988 roku została wybrana na
skarbnika generalnego Zgromadzenia Sióstr św. Feliksa.
Zmarła w Livonii w stanie
Michigan w 2013 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz