Podstawą do sporządzenia genealogii choczeńskich Woźniaków był spis wyborców z 1973 roku, czyli najnowsze dostępne publicznie źródło, w którym wymienieni są wszyscy dorośli mieszkańcy Choczni sprzed niemal 50 lat.
Na tejże liście wyborców znaleźli się zarówno Woźniakowie o dawnych choczeńskich korzeniach, sięgających XVII wieku, jak i osoby noszące to samo nazwisko, których związki z Chocznią nie były jednak aż tak dawne.
Do tej drugiej grupy zaliczali się Woźniakowie, którzy nie urodzili się w Choczni (Czesław Woźniak spod nr 332, Ryszard i Grażyna, dzieci Gerwazego Woźniaka spod nr 333 i Wiesław Woźniak spod nr 380) oraz kapitan marynarki Andrzej Woźniak z rodziną spod nr 571, który wprawdzie był rodowitym chocznianinem, ale jego ojciec też noszący imię Andrzej pochodził nie z Choczni, lecz z Wadowic.
Wszyscy pozostali Woźniakowie z listy wyborczej z 1973 roku byli potomkami jednej osoby- Jakuba Woźniaka, urodzonego zapewne około połowy XVII wieku. Bardzo wcześnie, bo już w pokoleniu synów Jakuba nastąpił podział rodu choczeńskich Woźniaków na dwie osobne linie, w których to nazwisko przetrwało do czasów współczesnych. Za główną linię należy uznać tę , która wywodziła się od Adama Woźniaka, starszego syna Jakuba, który urodził się w 1677 roku. Z kolei "młodszą" linię Woźniaków zapoczątkował Fabian Sebastian Woźniak, o cztery lata młodszy brat Adama.
Od imienia Adama jego potomków określano przez pewien czas w metrykach kościelnych nie tylko jako Woźniaków, ale i jako Adamczyków lub nawet Jadamuszów. Wszyscy oni są także potomkami choczeńskich Guzdków, z których wywodziła się Barbara, żona Adama. Kolejny podział w tej linii rodowej nastąpił za sprawą dwóch wnuków Adama Woźniaka- Krzysztofa Apolinarego (ur. 1748) i Piotra (ur. 1756). W linii Piotra nie następowały już żadne dalsze podziały, i w 1973 roku w Choczni mieszkał jego pra-pra-prawnuk Jan Woźniak (ur. 1906) i jego trzej synowie: Jan (ur. 1947), Tadeusz (ur. 1953) oraz Czesław (ur. 1954). Natomiast wśród potomków Krzysztofa Apolinarego Woźniaka szybko nastąpił podział na kolejne dwie linie rodowe, zapoczątkowane przez jego synów: Kazimierza (ur. 1781) i Pawła (ur. 1787). Z racji starszeństwa Kazimierza to właśnie jego potomkowie reprezentowali w 1973 roku główną linię potomków Jakuba Woźniaka z XVII wieku. Byli to: Stanisław Woźniak (ur. 1923), syn zegarmistrza Ludwika i jego córka Weronika Maria. Z kolei potomkami Pawła Woźniaka byli w 1973 roku: Adolf Zenon Woźniak (ur. 1935) i jego brat Wiesław Jan (ur. 1946), synowie Antoniego oraz Władysław Woźniak (ur. 1911), brat Antoniego.
Po omówieniu głównej linii rodowej choczeńskich Woźniaków, pora wspomnieć o ich odległych krewniakach noszących to samo nazwisko, czyli potomkach Fabiana Sebastiana Woźniaka, brata protoplasty "Adamczyków". Ponieważ te dwie linie rodowe Woźniaków rozdzieliły się już na przełomie XVII i XVIII wieku, to potomkowie Fabiana Sebastiana w 1973 roku byli co najwyżej kuzynami 6-go stopnia w stosunku do żyjących w tym samym czasie Woźniaków "Adamczyków".
W linii Fabiana Sebastiana długo nie następowały żadne podziały, a jego kolejnymi potomkami byli: wójt Łukasz Woźniak, jego syn Izydor Leon Woźniak (kupiec), jego wnuk Kazimierz i prawnuk Jan. W 1973 roku żyli w Choczni potomkowie dwóch synów tego ostatniego- Ferdynanda Woźniaka i Jana Maksymiliana Woźniaka, znanego powszechnie pod swych drugim imieniem:
- pod nr 14 zamieszkiwała Elżbieta Woźniak, córka Ferdynanda i jej córka Anna,
- pod nr 444 mieszkał Władysław Woźniak (ur. 1940), syn Juliana (a wnuk Jana Maksymiliana), jego żona Małgorzata z domu Banaś i jego matka Maria Woźniak, z domu Bandoła,
- pod nr 484 zameldowany był inny wnuk Jana Maksymiliana- Edward Woźniak, syn Stanisława, urodzony w 1934 roku i jego druga żona Janina z domu Bargiel,
- pod nr 482 mieszkała Danuta Woźniak, siostra wyżej wymienionego Edwarda i ich matka Tekla z domu Wójcik,
- pod nr 497 odnotowano kolejarza Władysława Woźniaka (ur. 1898), syna Jana Maksymiliana oraz jego żonę Ludwikę z domu Adamus i syna Stefana (ur. 1944),
- pod nr 492 podano Genowefę Woźniak z domu Miska, wdowę po Józefie Woźniaku, który był kolejnym synem Jana Maksymiliana, urodzonym w 1901 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz