Choczeńscy proboszczowie - ks. Józef Komorek

Józef Komorek urodził się 5 marca 1813 roku w Krościenku nad Dunajcem, jako syn mieszczanina Franciszka Komorka i jego drugiej żony Barbary z domu Dyda.

Szkołę elementarną kończył w Krościenku, do szkoły normalnej uczęszczał w Nowym Sączu i w Wadowicach, a do gimnazjum w Podolinie na Spiszu. Następnie studiował filozofię w Tarnopolu oraz teologię we Lwowie i Tarnowie. Krótko po wyświęceniu w 1839 roku został wikariuszem w Choczni, gdzie proboszczem był jego przyrodni brat Wojciech. Potem posługę jako wikariusz sprawował  w Marcyporębie (1839) i ponownie w Choczni (od 1840 roku).  

Tu od 20 lipca 1842 roku został następcą brata na probostwie i funkcję proboszcza choczeńskiego sprawował przez kolejne 53 lata (!). 
W 1844 roku założył w Choczni Towarzystwa Trzeźwości i Wstrzemięźliwości, skupiające zdecydowaną większość dorosłych mieszkańców wsi. 
Wspierał parafian podczas epidemii cholery na przełomie lat 40-tych i 50-tych XIX wieku- wtedy to właśnie założono we wsi cmentarz epidemiczny ("Boża Męka" przy "Starym Gościńcu").  

W 1864 roku został  wyróżniony przez biskupa tarnowskiego Expositorum canonicale (godnością kanonika). Od 1866 roku był wicedziekanem dekanatu wadowickiego. W 1867 roku został zaproszony do udziału w pracach Komisji Fizjograficznej Towarzystwa Naukowego Krakowskiego. 

Członek Rady Miejscowej Szkolnej od 1872 roku, od 1874 roku inspektor szkolny miejscowy.

Był współorganizatorem budowy nowego (aktualnego) kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Jana w latach 1880-1886 oraz budowniczym dzisiejszej plebanii około 1890 roku. 

W latach 1881-1895 sprawował funkcję dziekana wadowickiego. W 1889 roku został wybrany członkiem rady nadzorczej „Ludowego Towarzystwa Zaliczkowego i Ochrony Własności Ziemskiej w Wadowicach”, które zgodnie z zamysłem ks. Stojałowskiego miało chronić chłopską własność ziemską przed przechodzeniem w obce ręce i wspomagać zadłużonych członków.

Ksiądz Józef Komorek był również propagatorem pszczelarstwa w Choczni, a w ogrodzie obok plebani prowadził własną pasiekę.

Po śmierci 9 lipca 1895 roku został pochowany na obecnym cmentarzu parafialnym w Choczni, który założono kilkanaście lat wcześniej, także za jego posługi.

Lista choczeńskich proboszczów - LINK