Przez miesiące październik i listopad żył jakoś ludek nadzieją. Nierzadko też słyszałeś zdanie: „Po wyborach to wszystko się poprawi". Kandydaci niektórzy i mówcy różnych odcieni wszystko wtenczas mieli: miłość do chłopa, finanse gotowe na uzdrowienie gospodarcze Polski, reformę rolną gotową na papierze w kieszeni i ptasie mleko. Byli to głuptasy, których nic więcej nie pcha, tylko mania polityczna, myśl o własnem gardle i pępku, a strach przed pracą. Byli i tacy amatorzy kandydaci, którzy podchmieleni kupowali pyskiem i w duchu — grunta i domy, ale pieniądze były jeszcze niestety w Warszawie, a mandat jeszcze w saku... i — tam uwiąznął. Doprawdy człowiek, który choć trochę zna życie publiczne, a przypatrzy się takim wysuwającym się kandydatom na ojców narodu, bierze nie tylko śmiech nad takiem indywiduum, ale i żal. A tacy którzy zaś takich dziadów politycznych pchają świadomie Ludowi li tylko dla własnego widzimisię — zasługują na pogardo i pamięć o sobie. Doprawdy wstyd wspomnieć, iż tak się działo, a dla tych przyczyn poniewierano ludzi zasłużonych, bojowników o wolność chłopa, takich nawet, przed którymi niedawno się płaszczyli. Z przykrością też musimy stwierdzić lecz sprawiedliwie, iż podczas wyborów nikt nas tak chłopów nie rozbijał i rozbił, jak właśni przywódcy chłopstwa. Z naszej niezgody skorzystały wrogie nam żywioły. Dlaczego u nas nie ma jedności? Dlaczego ma być tyle stronnictw chłopskich? A na — bo Lud nieświadomy da się rozbijać prowodyrom, karyerowiczom różnym, którzy nie mają nic wspólnego z interesem chłopstwa. Wiedzą też dobrze tacy maniacy, iż gdyby był jeden wielki obóz chłopstwa, byłby niejeden posłem —w domu. Dlatego kazują się zwalczać wzajemnie naiwnym i zdaniem ich, kto tylko inaczej myśli —to wróg.
0! ciemnoto, matko głupoty, dokąd żyć będziesz? Ale daj Bóg — aby przy następnych wyborach w Polsce było tylko jedno stronnictwo chłopskie, nad tem pracujmy wszyscy wytrwale.
Brzmi to całkiem aktualnie...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz