Jerzy Piotr Talaga nadesłał ostatnio ciekawy link do strony armiakrajowa.org.pl, gdzie zamieszczono życiorys pochodzącego z Choczni Anastazego Bielenina, majora pożarnictwa i żołnierza.
Tytułem uzupełnienia zamieszczam kilka zdań o wczesnym etapie życia Anastazego Bielenina, których brak w wyżej wymienionym biogramie, po czym cytuję informacje w nim zawarte.
 |
| foto |
Anastazy Urban Bielenin urodził się w Choczni 13 kwietnia 1893 roku, w rodzinie strażnika kolejowego Jakóba Bielenina i jego żony Anny z domu Fejdych.
Uczęszczał do wadowickiego gimnazjum (w roku szkolnym 1907/1908 ukończył IV klasę), ale brak go w zestawieniach maturzystów.
W latach szkolnych był członkiem choczeńskiego teatru amatorskiego (LINK), instruktorem skautingu w Choczni (1912) oraz komendantem choczeńskiej Sokolej Drużyny Polowej (1913).
W 1914 roku wstąpił w Krakowie do „Strzelca”. W czasie I wojny światowej żołnierz Legionów, w 1915 roku został przydzielony do Centralnego Biura Werbunkowego.
(...) Po odzyskaniu niepodległości pełnił służbę wojskową kolejno w Wadowicach i w Końskich z przerwą na kampanię 1920 r. (...) W 1922 r. rozpoczął wyższe studia wojskowe w Poznaniu kontynuowane następnie w czasie dalszej służby wojskowej i zakończone dyplomem z jednoczesnym awansem do stopnia kapitana. (...)
Promocja na kapitana Korpusu Oficerów Administracji- Dział Naukowo-Oświatowy w Przemyślu miała miejsce w 1928 roku.
(...) służył kolejno w 26 dywizji piechoty w Skierniewicach, 28 pułku piechoty w Łodzi, następnie objął dowództwo kompanii w 10 pułku piechoty w Łowiczu. Członek Oddziału Komitetu Obrony Przeciwgazowej w Sieradzu w latach 1923-1926 (...) oraz urzędnik Powiatowej Komendy Uzupełnień w Łasku.
(...) Po kapitulacji stolicy w 1939 r., był jednym z pracowników Oddziału doświadczalnego Centralnej Szkoły Pożarniczej (VI oddział Warszawskiej Straży Ogniowej). W połowie 1940 r., rozpoczął pracę w Posterunku Straży Pożarnej na Żoliborzu w Warszawie. Komendant Centralnej Szkoły Pożarniczej od lipca 1941 do stycznia 1942 r. Mieszkał w budynku szkoły. Uczestnik Strażackiego Ruchu Oporu „Skała”, gdzie był szefem rozpoznania taktycznego I Okręgu Stołecznego Warszawskiego. W roku 1943 objął funkcję komendanta Straży Pożarnej przy hucie szkła "Hortensja" w Piotrkowie Trybunalskim. Zmiana miejsca pobytu miała związek z działalnością konspiracyjną. 17 stycznia 1945 r. przez Piotrków przeszedł front.
Po zakończeniu wojny pracował nadal w Straży Pożarnej i organizował ochronę przeciwpożarową na terenie Dolnego Śląska, przyłączonego do Polski po wojnie, m. in. w Jeleniej Górze. Pełnił wówczas funkcję inspektora pożarnictwa (ta ostatnia informacja pochodzi z zachowanej pamiątki – jest to kryształowy wazon mający z jednej strony wygrawerowaną scenę gaszenia płonącego budynku, z drugiej dedykację: „27.IV.48 Strażactwo Śl. Dol. Zjed. Hut Szkła Inspektorowi Pożarnictwa dh. mjr Anastazemu Bieleninowi”) (...)
Uczęszczał do wadowickiego gimnazjum (w roku szkolnym 1907/1908 ukończył IV klasę), ale brak go w zestawieniach maturzystów.
W latach szkolnych był członkiem choczeńskiego teatru amatorskiego (LINK), instruktorem skautingu w Choczni (1912) oraz komendantem choczeńskiej Sokolej Drużyny Polowej (1913).
W 1914 roku wstąpił w Krakowie do „Strzelca”. W czasie I wojny światowej żołnierz Legionów, w 1915 roku został przydzielony do Centralnego Biura Werbunkowego.
(...) Po odzyskaniu niepodległości pełnił służbę wojskową kolejno w Wadowicach i w Końskich z przerwą na kampanię 1920 r. (...) W 1922 r. rozpoczął wyższe studia wojskowe w Poznaniu kontynuowane następnie w czasie dalszej służby wojskowej i zakończone dyplomem z jednoczesnym awansem do stopnia kapitana. (...)
Promocja na kapitana Korpusu Oficerów Administracji- Dział Naukowo-Oświatowy w Przemyślu miała miejsce w 1928 roku.
(...) służył kolejno w 26 dywizji piechoty w Skierniewicach, 28 pułku piechoty w Łodzi, następnie objął dowództwo kompanii w 10 pułku piechoty w Łowiczu. Członek Oddziału Komitetu Obrony Przeciwgazowej w Sieradzu w latach 1923-1926 (...) oraz urzędnik Powiatowej Komendy Uzupełnień w Łasku.
(...) Po kapitulacji stolicy w 1939 r., był jednym z pracowników Oddziału doświadczalnego Centralnej Szkoły Pożarniczej (VI oddział Warszawskiej Straży Ogniowej). W połowie 1940 r., rozpoczął pracę w Posterunku Straży Pożarnej na Żoliborzu w Warszawie. Komendant Centralnej Szkoły Pożarniczej od lipca 1941 do stycznia 1942 r. Mieszkał w budynku szkoły. Uczestnik Strażackiego Ruchu Oporu „Skała”, gdzie był szefem rozpoznania taktycznego I Okręgu Stołecznego Warszawskiego. W roku 1943 objął funkcję komendanta Straży Pożarnej przy hucie szkła "Hortensja" w Piotrkowie Trybunalskim. Zmiana miejsca pobytu miała związek z działalnością konspiracyjną. 17 stycznia 1945 r. przez Piotrków przeszedł front.
Po zakończeniu wojny pracował nadal w Straży Pożarnej i organizował ochronę przeciwpożarową na terenie Dolnego Śląska, przyłączonego do Polski po wojnie, m. in. w Jeleniej Górze. Pełnił wówczas funkcję inspektora pożarnictwa (ta ostatnia informacja pochodzi z zachowanej pamiątki – jest to kryształowy wazon mający z jednej strony wygrawerowaną scenę gaszenia płonącego budynku, z drugiej dedykację: „27.IV.48 Strażactwo Śl. Dol. Zjed. Hut Szkła Inspektorowi Pożarnictwa dh. mjr Anastazemu Bieleninowi”) (...)
Zmarł 9.11.1954 r. w Warszawie. Pochowany na Starych Powązkach (kwatera 282, rząd 4, nr 12).(...)
Pisał artykuły m.in. w „Gazecie Strażackiej” - „Wychowanie obywatelskie w strażach” (1934/8 s.4)
Odznaczenia: W okresie międzywojennym Anastazy Bielenin został odznaczony Krzyżem Niepodległości za działalność w Legionach i POW oraz Złotym Krzyżem Zasługi za wybitne osiągnięcia w służbie pożarniczej. (...)
Anastazy Bielenin był bratem:
- dziennikarza, działacza ludowego i oficera Eugeniusza Bielenina (LINK),
- aktora, reżysera i dramaturga Władysława Bienina/Bielenina,
- nauczycielek-Albiny Tarasek oraz Stanisławy Słupeckiej/Czaderskiej,
- działaczki choczeńskich stowarzyszeń katolickich Bronisławy Talaga.
Jej notka biograficzna znajduje się także na stronie armiakrajowa.org.pl.
Choczeńscy oficerowie - LINK
Z tego co o nim słyszałem, maturę zrobił u oo Karmelitanów w Wadowicach, najprawdopodobniej w 1913 r.
OdpowiedzUsuńBył też i drugi Anastazy Bielenin, przyrodni brat Jakóba/Jakuba :) Najprawdopodobniej zginął w czasie Wielkiej Wojny jako żołnierz Legionów.
Tak a propos oo Karmelitanów - giray.republika.pl/jarzyna.pdf -siostrzeniec Jakuba.
Aaa, przypomniało mi się, że przed wojną był jeszcze inspektorem straży pożarnej w Tarnopolu (na Kresach), w przeddzień wojny zapraszał całą rodzinę tam do siebie, bo miał kilka beczek marynowanych kiełbas czy jakoś tak, skończyło się to dość słynną jego ucieczką z krainy sowieckiej szczęśliwości.
OdpowiedzUsuń